“Je aquarellen vind ik toch beter”. Met dat commentaar op mijn werk begon ik deze reeks Nooit uit de lade geweest. Nog eentje. Althans, je kunt je afvragen of je dit nog een aquarel kunt noemen. In 1994 begonnen als aquarel, als ik me goed herinner zit er een potloodtekening onder. In 2011 een witte afdeklaag er overheen, daarop weer aquarelverf, zwarte lakverf (zwart in aquarel helemaal uit den boze) en in de kleur ingebed een klein stukje van een reproductie geplakt.

In gebed, 1994/2011

Het is een fragment van een 15de eeuws Vlaams portret. Van Memlinc of Rogier van der Weyden, ik weet het niet meer precies. We zien de vingers van biddende handen. Het is de titel van het werk geworden, ook omdat in het beeld dat stukje papier zo mooi is ingebed.

Er nu op terug kijkend onthult het werk zijn betekenis. Als kind en tiener heb ik uren op deze manier doorgebracht. Niet dat ik zo veel en langdurig gebeden heb, ik was misdienaar. Met de bijbehorende eerbied en toewijding volbracht ik die taak, tot ik als negentienjarige naar de academie ging.

Ik zal niet zo makkelijk uit spreken: Kunst maken is God dienen. Maar ik hoor het anderen wel eens  zeggen, musici en beeldend kunstenaars. Dat begrijp ik dan. Kan het beamen.

Dit werk toont me letterlijk de parallel die je kunt zien tussen eredienst in kerk en atelier. Wat mij betreft zijn de handen daarin cruciaal. Toewijding is de innerlijke houding.

De herkomst van dat ingeplakte fragmentje is de enorme collectie van Openbaar Kunstbezit. De losse reproducties zwerven al jaren door mijn atelier. Ik gebruik ze bijvoorbeeld om penselen op schoon te maken. De achtergebleven olieverf smeer ik erop uit. Aquarelverf gaat met water in de gootsteen.

Openbaar Kunstbezit

De olieverfresten op die reproducties gaan altijd in gesprek met de afbeelding, soms zijn dat mooie gesprekken. Bijvoorbeeld het wit uitgestreken op het portret van Michael Sweerts rechtsboven. De olieverf pakt niet overal op het gladde papier, door de uitgespaarde vlekjes wordt het wit kantachtig als de kanten kraag van de jongen eronder.

De laatste

Deze elfde Nog nooit uit de lade geweest is de laatste. Volgende maand iets heel anders.

  • In gebed, 1994/2011
  • potlood, aquarel, krijtgrond, lakverf en collage op handgeschept papier (Meirat)
  • 36,2 x 25,6 cm
  • € 1000,- (galerieprijs), € 750,- (atelierprijs)
  • deze maand € 500,-  (incl. 9% BTW, deze aanbieding geldt voor het niet ingelijste werk tot 1 januari 2020)