Gummigut, een natuurlijke gom, prachtig warm geel, puur als aquarelverf te gebruiken. Giftig, dus nauwelijks meer verkrijgbaar. Een overvloedige oplossing heel langzaam laten drogen in een vorm uit de bakkerij van mijn vader. Een vorm om chocolade paaseieren mee te maken. Met een stukje roestig ijzerdraad er bovenop hangt dit ei al jaren in mijn atelier naast de deur. Door die deur is het een kleine stap naar buiten, de tentoonstellingsruimte van De Nieuwe Gang. Toch is het voor mij een grote stap om het aan de andere kant van die deur aan de muur te hangen.

Ei zonder tekst, 16,5 x 13,3, x 5,4 cm.

In mijn atelier is in de loop der jaren een enorme hoeveelheid vondsten verzameld. Geordend, samengevoegd, soms met wat verf erop. Hoe langer hoe meer stof en spinrag. Bezoekers die voor het eerst in het atelier komen reageren er bijna altijd op. Ik dan: “Dat is mijn werk niet!”, om vervolgens zo snel mogelijk mijn schilderijen of aquarellen onder de aandacht te brengen. “Dit is mijn werk, dat andere is Spielerei”.

In 2005 had ik een tentoonstelling in Museum Kasteel Wijchen. Het idee was dat mijn werk op een of andere manier een relatie zou hebben met hun archeologische collectie. Ik had geen idee hoe dat zou kunnen. Tot de organiserende curator me wees op mijn eigen ‘archeologie’ in de vensterbanken. “Ja, maar dat is mijn werk niet”. Toch vond ik het een aardig idee en verplaatste zoveel mogelijk naar de vitrines in het museum. Het resultaat was prachtig, niemand heeft het gemerkt!

Bij het bezoek van collega Willem Muijs en Benno Neeleman (fotograaf) aan mijn atelier in 2014 ging het net zo. Mijn persoonlijke archeologie in de vensterbanken werd het onderwerp van de grote houtskooltekening van Willem. Voor hem was dit het portret van mijn atelier. Niet de ezels, penselen en schildermaterialen.

Affiche tentoonstelling atelierportretten Willem Muijs op de deur van mijn atelier

Een détail van Willems tekening werd gebruikt voor de publiciteit van zijn atelierportretten-tentoonstelling in de Cacaofabriek in Helmond. De affiche heb ik op de atelierdeur geprikt, aan de binnenkant. Naast het ei.

Het is alsof er in de zomer van 2016 iets is gaan bewegen in mijn atelier. Een beweging van vensterbank richting deur. Nu kan ik dat zo zien, over een paar dagen gaat een van de voorwerpen die al bijna twintig jaar voor het raam staat naar een expositie in De Nieuwe Gang. SPIELEREI wordt WERK!

Kleefisch en Waalvis, 60 x 39 x 5 cm.

Deze assemblage, want dat is het, heeft haar eigen geschiedenis. Het begon met de uitgezaagde vis. Dat was de windwijzer op een vogelhuisje, bovenop een torentje op een kinderhut die ik bouwde. Een vogel als bekroning op de hut vond ik te voor de hand liggend. Dus werd het een vis. Het gestapelde karakter van het bouwsel deed me denken aan tekeningen van mijn geliefde Paul Klee. Het werd dus een vis uit een schilderij van hem.

Zonde om vijf stukjes hout van die uitgezaagde vis weg te gooien. Ik plakte ze daarom weer aan elkaar. Ik had nog een lange pin op een voet. Gaatje op de juiste plek aan de onderkant en de nieuwe vis op de pin. Voor raam, windwijzer zonder wind.

Later gebruikte ik het kartonnen visje een paar keer als sjabloon, het blauw aan de randjes en de rode spetters zijn daarvan de sporen. Aan de oever van de Waal vond ik een vissersmesje met de vorm van een visje. Mooi gezelschap voor de Klee-vis-windwijzer.

Mijn besluit om dit op een tentoonstelling te plaatsten riep een vraag op. Waar moet het dan op staan? Ik ga er toch zeker geen sokkel voor maken! Het antwoord lag klaar in mijn collectie persoonlijke archeologie in de deelverzameling vistuig. De vissen hangen nu samen aan het vissershaakje. De loodjes en plastic hoekafhouder (zo heet dat, ik heb het opgezocht) in een lang schroefoog, vrij van de muur. Later zag ik pas de gelijkenis met de wijzers van een klok, zoals je die in uurwerkreclames ziet. Het is tien voor twee.

De verbinding van vissen, vistuig en een klok zit ook in het schilderij Fischzauber van Paul Klee. Juist uit dat werk komt mijn Kleefisch. Materialen en motieven zie je in mijn schilderij Maanvis (Fischzauber) hieronder. Daaronder ook de Klee.

Maanvis (Fischzauber), 1998-2019; 41,5 x 46,5 cm.

 

Paul Klee, Fischzauber, 1925 (Coll. Philadelphia Museum of Art)

 

Beide assemblages, Ei zonder tekst en Kleefisch en Waalvis, mijn schilderij Maanvis (dat van Klee niet helaas) plus nog zeven andere werken zijn volgend weekend te zien en te koop in De Nieuwe Gang. Aan de andere kant van mijn atelierdeur. Informatie vind je onderaan dit bericht.

Hier nog een tipje van de sluier om je nieuwsgierigheid aan te wakkeren. Ik heb mijn werk voor deze tentoonstelling gekozen om hun verhalen, ze zouden niet bestaan zonder mijn diepe wortels in de kunstgeschiedenis. Naast de sporen van Klee zijn er Newman, Picasso, Malevich, Magritte, van Eyck, Memlinc en zoals je hieronder ziet de kathedraal van Chartres.

Maanknoop (Nôtre Dame de Chartres), 1993-2019; 21,8 x 12,8 x 0,4 cm.

‘Wintersalon’ in De Nieuwe Gang

Mocht je interesse nog niet voldoende gewekt zijn: de prijzen zijn zeer aanlokkelijk. Je bent welkom op de opening: vrijdag 20 december 20.00 uur of in het weekend.